Ko Pha Ngan

6 februari 2011 - Ko Pha Ngan, Thailand

Ko Pha Ngan dus... Een eiland gelegen tussen Ko Tao en Ko Samui. Net wat kleiner dan Ko Samui, net wat groter dan Ko Tao. Het klonk ons in ieder geval goed in de oren... Maar eerst nog even Ko Tao

Gezien de laatste reiservaringen op zee, besloten we om niet meteen naar Ko Pha Ngan af te reizen maar om nog even tijd door te brengen op het ook erg mooie Ko Tao. We kochtten daarom kaartjes voor de laatste dagboot, die om 15u zou vertrekken. Met dank aan de travel agent (die, zo bleek, met dezelfde nachtboot als ons had gereisd maar pas na aankomst in vissenvoerende staat was gekomen...) konden we onze bagage tot het vertrek van de boot stallen waardoor we wat lichter bepakt op wandeltocht konden.

Lopende door een leuk, doch erg toeristisch, straatje ten zuiden van de haven kwamen we al snel bij het eerste resort uit. De bijbehorende baai, voorzien van strand, bleek echter niet voor niets te komen. 200 baht was de toegang, maar volgens een bord op het toegangspad was er 'even verderop' een gratis strand. Het tweede, gratis en dus per vooraf gestelde definitie al veel mooiere, strand was ongeveer 800 meter verderop. Wel een erg lange 800 meter bleek achteraf... De route maakte dat echter meer dan goed. Grotendeels lopend langs het water, als het niet zichtbaar was, dan wel hoorbaar, volgden we een tussen de palmbomen gelegen nieuw aangelegd voetpad. Op sommige stukken was de aanleg nog niet gereed en werden we hogerop gestuurd over rotstrappen en zanderige afdalingen.

Na ongeveer anderhalf uur lopen kwam het beloofde strand in zicht. Onze voorstelling bleek te kloppen want het was er werkelijk waar schitterend. En nog erg rustig ook! Terwijl ik wat foto's probeerde te maken voerde Lieke de vloeibare watertest uit. Had ik nu toch maar mijn zwembroek aangedaan vandaag... Naderhand samen op een strandstoel gelegen en even liggen genieten van het hele beeld en daarnaast ook even kunnen bijkomen van alle nieuwe indrukken en de toch wel zware reis.

Na een uurtje of wat zijn we wat gaan eten in het restaurant bij het resort, waarna we een watertaxi wilden nemen terug naar de haven. Het kwam dan ook goed uit dat er net een groepje gelijk-be-stemde reizigers aan het verzamelen was. Toen we een paar minuten later echter op weg gingen naar het vervoer namen we afstand van de zee, inplaats van dat we er naar toe liepen. Bleek dat het een jeep-taxi was. Geparkeerd op een wel hele steile helling. Met z'n achten pastten we er net in.

Toen de taxi vertrok vroegen we ons collectief af of we wel de goede beslissing hadden genomen om over de 'weg' te reizen. De zandhelling waar de jeep geparkeerd stond was slechts een voorbode van wat nog komen ging. De ene naar de andere steile onverharde helling werd beklommen en als vanzelfsprekend volgde na elke stijging ook weer een afdaling. Misschien nog wel spannender dan de voorgaande helling. Gelukkig ging het allemaal goed en ruim op tijd voor de boot kwamen we weer in het havenstadje aan.


Toen we om half drie op de pier verzamelden bleek de boot al enige tijd vertraging te hebben. Die tijd konden we echter mooi gebruiken om het vergaarde anti-zeeziek pilletje voor Lieke te laten inwerken. Rond half vier mochten we uiteindelijk aan boord en gingen we op weg. De zee was duidelijk nog niet tot rust gekomen want het ging nog aardig tekeer. Gelukkig had Lieke er dit keer geen moeite mee en heeft ze zelfs nog wat kunnen slapen. Dat was dan ook meteen de enige verantwoorde tijdsbesteding aangezien alles wat verder nog met bewegen te maken had onmogelijk werd gemaakt door de ruwe zee.

Na ongeveer anderhalf uur varen konden we weer voet zetten op vaste grond en gingen we op weg naar onze volgende bestemming Tharathip Resort. Jawel... Een resort...

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade