Polonaise op het strand

Ik weet het, ik weet het, het is alweer veel te lang geleden... Moet toch maar eens toegeven aan alle dreigmail en weer eens wat van me laten horen, bij deze dus ;).

Eerst even een bevestiging van wat de meesten al wisten, het gaat hier goed ;). Het leven bevalt prima, al was het in het begin nog wel even wennen. Inmiddels voelt de temperatuur aan als natuurlijk, zijn de superweekenden een gewoonte geworden en rol ik bijzonder ‘poko poko’ (Papiaments voor relaxed) door het leven...

Voordat de eerste klaagmail over mijn niets doen hier in mijn mailbox beland toch maar even een verhaal over de stage, dat heb ik geloof ik een beetje achterwege gelaten tot nu toe ;). Ik loop dus stage bij het Autobusbedrijf Curaçao (ABC) waar ik in eerste instantie alleen een reizigersonderzoek zou verrichten om te achterhalen waarom de reizigers voor de bussen van het bedrijf kiezen en niet voor het overige openbaar vervoer. Aangezien zo’n onderzoek al voor een groot deel uitgevoerd bleek heb ik samen met het stagebedrijf de opdracht uitgebreid en mag ik me nu bezig houden met het realiseren van een zonnigere toekomst voor het ABC. Dat betekende een enorme uitbreiding van mijn opdracht maar ook meteen een superleuke uitdaging! In het kader van deze zonnige toekomst heb ik een bezettingsmeting gecoördineerd waardoor de vervoerder een beeld zou moeten krijgen van het aantal reizigers op elk moment van de dag. Helaas bleek deze meting nogal wat stof op te doen waaien onder de chauffeurs waardoor we uiteindelijk maar hebben besloten om niet meer dan één telweek af te ronden. Wil geen stakingen op mijn geweten hebben ;). Daarom ‘mag’ ik over een paar weken zelf een week met een bepaalde lijn mee om te tellen, dat wil zeggen van 6.15 tot 23.00 in de bus dus. Dat zal afzien worden maar gelukkig zijn er naast de stage ook nog andere dingen...

De weekends zijn heel erg leuk en eigenlijk is elk weekend weer een tropische vakantie die je normaal nooit zou kunnen betalen. Zaterdag en zondag bezoeken we overdag met een beetje een vast groepje de stranden en maken daarbij gebruik van een huur Daewoo Matiz. Dat ding heeft inmiddels flink afgezien op al onze tochtjes waarbij niet al te zuunig met ’t ding wordt omgesprongen/reden. Vol gas achteruit, handrembochtjes op het zand, ralleywedstrijdjes onderweg, enz, enz... Afgelopen weekend maakten we het helemaal bont door in het uiterste westen van het eiland de offroadcapaciteiten van het ding eens te gaan beproeven :D. Vaste bestuurder Dennis had alle moeite het ding de hellingkjes te laten nemen en moest zich soms laten helpen door de brute kracht van de vier meerijders. Uiteindelijk moesten we ergens halverwege de hoop opgeven bij een wat ver uitstekende rots, aangezien Dennis zijn borg over twee weken ook wel weer terug wil zien. Voorzichtig teruggereden en daarbij bijna een keer omgeslagen :p. Toen was het tijd voor rust en hebben we met zijn vijven genoten van de zonsondergang, wederom een mooi moment op Curaçao. 

Van die mooie momenten heb ik er de afgelopen tijd trouwens meer beleefd. Het begon al met het feest van Johan Gielen waar Joris, ik, Dennis naar toe zijn geweest. Ken eigenlijk vrij weinig van die gast maar hij draaide super. Redelijk lam en redelijk laat weer terug thuis beland. Twee weken later, weer op Mambo, ineens de polonaise! De DJ vond het tijd zijn Nederlandse toehoorders eens te trakteren op wat herkenbare klanken van overzee met als gevolg dat een enorme polonaise ontstond op ’t dondert en het bliksemt en het regent meters bier van Guus ‘de held’ Meeuwis. Iedereen helemaal los! Toen daarna nog een paar bekende Nederlandse nummers volgden en iedereen arm in arm meedeed op de muziek was het feest compleet. De aanwezige Antillianen stonden een beetje beteuterd bij dit ouderwetse stukje volksvermaak te kijken maar zoals de DJ het al zo mooi uitdrukte: ‘reggeaton draaien???!! Moet je die dansvloer zien man!’. 

Daarnaast is Marleen 10 dagen geweest om mij op te zoeken, echt gaaf. Haar vrijdag 30 maart op het vliegveld opgehaald en daarna een lift versierd met de touringcar terug naar huis, toch handig als je wat mensen kent ;). Moet zeggen dat het wel heel apart voelde toen het vliegtuig voet (?) aan de grond zette, kippenvel! In het weekend meteen naar het strand en uit eten geweest, een goed begin. Maandag, dinsdag en woensdag moest ik helaas gewoon stagelopen maar omdat Marleen dinsdag met me mee was gegaan heeft ze maar twee dagen alleen thuis gezeten. Donderdag zijn we naar Seaquarium geweest dolfijntjes kijken en vrijdag zijn we met Lieke en Jordi naar de grotten van Hato afgereisd. Overigens was mijn verbazing groot toen op het busstation en na een telefoontje met het hoofd van de vervoersdienst bleek dat er op goede vrijdag geen bussen reden: ‘had ik dat nog niet doorgegeven?’ Nee dus! ;). Gelukkig konden we een busje zo ver krijgen ons voor redelijke prijs af te zetten. Hele leuke en gezellige dag gehad en ’s avonds met zijn vieren uit eten geweest bij Goodfellas. In het weekend een beetje terrasjes gezeten aangezien Marleen ‘lichtelijk’ verbrand was ;). Zaterdag spande de kroon, toen zijn we rond twee uur bij het Riffort gaan zitten en na het tussendoor eten bij de Subway en het verplaatsen naar het Iguana Cafe op de Handelskade hebben we het tot elf uur op het terras uitgehouden. Lekker bijgepraat weer. Zondag wederom rustig aan gedaan en na het terras bij het riffort met Jordi uiteindelijk naar Wet & Wild gegaan. Redelijk op tijd weer terug naar huis gegaan en toen in de Nachtwacht beland. Nogal gezellige avond gehad, zeker toen iedereen (maar dan ook echt iedereen) lam terugkwam van Wet & Wild. Bij mij sloegen de Malibu Cola’s en Brightjes ook zo goed aan dat ik de hele maandag misselijk ben geweest... Maar... het was wel gezellig! :D. Helaas moest Marleen maandag alweer naar huis dus heb ik haar afgezet op Hato, onderweg en op het vliegveld werd ik nog gebeld en gesmst door mensen van hier om haar een goede reis te wensen, lief. 

Nouja, maandagavond begon voor mij het ‘zware leven’ weer. Dinsdag stond ik weer aan het begin van een nieuwe stageweek. Gelukkig worden de weken allemaal gebroken door het film kijken bij het Plaza en het happyhour bij de Nachtwacht zodat het na vier dagen alweer verbazend snel weekend was! Leve de chronologie van dit verhaal want dit was het offroadweekend met de Matiz, zoals al beschreven ergens in het begin... Zondag trouwens rustig aan gedaan en met Lieke en Jordi gezwommen in Otrobanda bij het resort Kura Hulanda. Relaxed om weer eens de geur van chloor te ruiken. Na het zwemmen gezellig nog wat gedronken en ijs gegeten bij het Riffort en daarna terug naar huis gegaan om daarna met zijn drieën de zonsondergang te gaan kijken op de pier. Mooi gezicht wederom!

Toen was het ineens weer 6 uur afgelopen-maandagochtend en besloot mijn wekker een einde te maken aan het zwaar relaxte weekend ;).Tijd voor weer een nieuwe werkweek! Gelukkig wordt ook deze week weer door midden gebroken aangezien vaste reisgenoot en beste vriend Luc langskomt. Ik ga hem vanmiddag ophalen vanaf het vliegveld :D. Veel zin in!

Zo, nu is geloof ik iedereen wel weer op de hoogte van het leventje hier, van de dingen die gebeurd zijn, en de dingen die nog gaan komen. Ik laat jullie nog wel weer wat weten (I promise).

Ayo, veel groetjes en tot snel weer!

Freek.